Een immens rijk als Elerion heeft een systeem van wetten en regels nodig om de samenleving te ordenen en alles soepel te laten verlopen. Het bekendste wetboek is het Wetboek van Beloning en straf. Maar er bestaan nog vele andere wetten en regels over allerlei zaken, van belastingen tot erfrecht tot gilderegels. 

Het keizerrijk Elerion is een feodale samenleving, met meerdere rangen en standen. De adel heeft meer rechten dan andere burgers. De gemiddelde burger van Elerion vindt dit niet vreemd; zo zit de wereld nu eenmaal in elkaar. Wetgeving in Elerion is ingewikkeld. In het hele keizerrijk geldt het Wetboek van Beloning en Straf, maar ieder koninkrijk of land binnen het keizerrijk heeft ook nog zijn eigen wetten en regels. Bovendien is veel hiervan ongeschreven recht – lokale tradities die vaak nog zwaarder wegen dan wat er op papier staat.

Het keizerrijk is ook qua bevoegdheidsverdeling een lappendeken van diverse ambtenaren die allemaal hun eigen taken hebben en waarvan het gezag soms overlapt met dat van een ander.

• Lokale edellieden handhaven de wet in hun domein.
• Rondreizende rechters en Ridders van de Zwarte Roos spreken ook recht.
• Paladijnen van de Jaden Hemelkeizer handhaven de wet en mogen misdaden onderzoeken.
• Ridders van de Rode Roos hebben vergaande bevoegdheden om renegaten op te pakken en te berechten.
• De Keizerlijke Inquisitie heeft zelfs een geheel eigen wetboek met ruime bevoegdheden om op te treden tegen ketterij.

Kortom: het is lang niet altijd even helder wie nu exact de bevoegdheid heeft om te oordelen over een misdaad of overtreding. In de praktijk wordt dit vaak onderling wel geregeld door de betrokken partijen, maar het is niet ongebruikelijk dat er bittere juridische en politieke gevechten worden gevoerd over de reikwijdte van ambtelijke bevoegdheden.